Τρίτη, 19 Οκτωβρίου 2010
Για τον Σωκράτη μας
Ας μπορούσα να περάσω όλο το ταξίδι τούτο αμίλητος!
Μια κούρα πυθαγόρεια. Να καθαρίσω απ' όλα τα λόγια που άκουσα και είπα,
ν' αφήσω τη σιωπή ν' απλωθεί δροσάτη, καταπράσινη, σαν περιπλοκάδα στα σωθικά μου!
Μα οι άνθρωποι είναι κοπάδι, δε σε αφήνουν.
Ζητούν να πιαστούν ο ένας από τον άλλον, ν' ακουμπήσουν σαν τα πρόβατα λαιμό με λαιμό.
Φοβούνται τη σιωπή. Η φλυαρία μονάχα μπορεί να στερεώσει την καρδιά τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου