Απογοητευμένοι οι πολίτες Δημοσκόπηση του MEGA...

Η λύση είναι απλή! ..... Λετε!

Δευτέρα, 30 Αυγούστου 2010

Η λύση είναι απλή!

Πραγματικά απορώ πως δεν το έχει προτείνει κανείς ακόμα.. Ας ψηφιστεί ένας νόμος όπου:

-Στις επόμενες εκλογές αν υπάρξει αποχή πάνω από 50% τότε να μην εκλεγεί κανένα κόμμα. -Στην συνέχεια θα γίνουν εκ νέου εκλογές αυτή την φορά από ανεξάρτητους υποψήφιους. Δηλαδή να μπορεί ο κάθε πολίτης αυτής της χώρας να θέσει υποψηφιότητα. Χωρίς κονδύλια από κανένα κόμμα. Προεκλογική περίοδος στο ίντερνετ διαφημίζοντας ο κάθε υποψήφιος τον εαυτό του με τον δικό του τρόπο και τα κανάλια να είναι υποχρεωμένα να δώσουν βήμα σε όλους τους υποψήφιους.
-Τέλος οι 300 πρώτοι με βάση τις ψήφους να σχηματίσουν την Βουλή και ανάλογα την κυβέρνηση.

Με αυτό τον τρόπο θα αντιμετωπιστεί το βασικό πρόβλημα της χώρας, η "ρουσφετολογία" καθώς κανείς υποψήφιος δεν θα έχει την δύναμη να την εφαρμόσει. Θα υπάρχει ένα είδος αξιοκρατίας των απόψεων και των αποφάσεων καθώς κανείς δεν θα έχει φιμωμένους ακολούθους που εξυπηρετούν τα συμφέροντά του χωρίς αντίλογο. Έτσι κι αλλιώς ας μη γελιόμαστε οι ιδεολογίες των κομμάτων έχουν πεθάνει.. Όλοι αυτοί είναι απλές μαριονέτες που υποκινούνται από αυτούς που κρύβονται πίσω από τα χρώματα και τις δήθεν "ιδέες". Εξάλλου και το κράτος μία επιχείρηση είναι.. Εσείς αν ήταν δική σας δεν θα θέλατε τους καλύτερους εργαζόμενους? Θα βάζατε αυτούς που έχουν μπάρμπα στην Κορώνη, όπως λέει και ο φίλος Γιωργάκης?
Μπορεί κάποιοι να γελάσουν με αυτό το άρθρο. Δεν πειράζει είναι και αυτό μία αντίδραση και όταν υπάρχει αντίδραση σημαίνει πως υπάρχει και δράση. Χαίρομαι που δεν είμαι αδρανής.

Αναγνώστρια,
Πολιτικός Μηχανικός, Νεοεισαχθείσα στον πραγματικό κόσμο.

Έτσι συνέβη η τραγωδία στον ουρανό της Κρήτης - Πώς σκοτώνουν τους πιλότους για να ζουν οι ... ΔΕΚΟ

Έτσι συνέβη η τραγωδία στον ουρανό της Κρήτης - Πώς σκοτώνουν τους πιλότους για να ζουν οι ... ΔΕΚΟ

26-08-2010 21:27:03

«Μία σύγκρουση που θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί» είναι ο τίτλος της σημερινής τραγωδίας στην Κρήτη: Αν τα δύο μαχητικά αεροσκάφη F-16C/D Block 52+ της 340 Μοίρας ήταν εξοπλισμένα με Σύστημα Απεικόνισης Μάχης AACMI (Αutonomus Air Combat Maneuvering Instrumentation), ο διαγωνισμός για την προμήθεια του οποίου έχει ακυρωθεί τέσσερις (!) φορές από το 2001 είναι πολύ πιθανό ότι δεν θα είχε συμβεί ποτέ το δυστύχημα που έχει βυθίσει στο πένθος την Π.Α.. Το κόστος του AACMI στον ΕΜΠΑΕ 2011-2015 δεν ξεπερνά το ένα έκτο του κόστους ενός F-16, μόλις 10 εκατ. ευρώ. Δηλαδή όσο ζημιώνει το δημόσιο ο ΟΣΕ επί τρεις ημέρες! Η δαπάνη αυτή είναι ότι έχει απομείνει μετά από μία δεκαετία περικοπών ενός προγράμματος που θα εξασφάλιζε όσο το δυνατόν πιο ασφαλή και με μειωμένους κινδύνους, εκπαίδευση στις αερομαχίες. Το αρχικό πρόγραμμα ήταν 35 εκατ. ευρώ (όσο κοστίζει το μισό F-16) για το σύνολο των Πτερύγων της Π.Α. Τα συστήματα αυτά διαθέτουν coalition avoidance (προειδοποιητή σύγκρουσης) και συλλέγουν σε νανοδευτερόλεπτα τα δεδομένα της αερομαχίας και εκπέμπουν στον χειριστή προειδοποιητικό σήμα επερχόμενης σύγκρουσης βάσει του φακέλου πτήσης των δύο αεροσκαφών. Επίσης μεταδίδουν σε πραγματικό χρόνο στο Κέντρο Ελέγχου της Πτέρυγας ακριβή εικόνα της άσκησης. Ειδικά έτσι όπως έγινε η σύγκρουση το AACMI θα μπορούσε να αποβεί σωτήριο: Το μονοθέσιο F-16C με πιλότο τον άτυχο σμηναγό Αναστάσιο Μπαλατσούκα 33 ετών, πήγε και «κάρφωσε» από κάτω προς τα πάνω, περίπου στη μέση το F-16D στο οποίο βρίσκονταν ο Σμηναγός Ιωσήφ Αναστασάκης 35 ετών και ο ανθυποσμηναγός Παύλος Μποτζάκης, 25 ετών. Αν είχε σύστημα ΑACMI ο προειδοποιητής είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα είχε αποτρέψει το θύμα από την ολοκλήρωση του ελιγμού. Και όμως: Τόσα δισεκατομμύρια πετάγονται στις ζημιογόνες ΔΕΚΟ, αλλά δεν υπάρχουν 10 ή 35 εκατ. ευρώ για να υπάρξει η μέγιστη δυνατή ασφάλεια στις ασκήσεις των πιλότων της Π.Α. Αλλά φαίνεται ότι στις ΔΕΚΟ εργάζονται άλλους είδους «δημόσιοι υπαλλήλοι»-όπως αποκάλεσε τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων ο αναπληρωτής υπουργός Άμυνας Π.Μπεγλίτης. Κατά τις πρώτες πληροφορίες το μονοθέσιο F-16 πραγματοποιούσε immerman attack, δηλαδή επίθεση από πίσω και κάτω, στο διθέσιο F-16. Είναι μία τακτική από την οποία ο αμυνόμενος είναι πολύ δύσκολο να ξεφύγει. Ένα άλλο στοιχείο το οποίο είναι διασταυρωμένο από έγκυρες πηγές της Π.Α. είναι ότι ο νεκρός πιλότος του F-16C φορούσε κάσκα JHMCS δηλαδή σύστημα στόχευσης επί κάσκας που του επιτρέπει να βάλλει βλήματα με απόκλιση πολύ μεγαλύτερη από αυτή των συμβατικών συστημάτων. Δηλαδή πήγε να βάλλει, εικονικά βέβαια, πίσω και κάτω από το διθέσιο εναντίον του, αφού ο συνδυασμός κάσκας JHMCS και βλήματος Iris-T, επιτρέπει βολή τελείως εκτός θέας του επιτιθέμενου αεροσκάφους, απλά αρκεί ο πιλότος να παρακολουθεί με το … βλέμμα το αεροσκάφος-στόχο. Από εκείνη την θέση, δηλαδή πίσω και κάτω από το διθέσιο, ξαφνικά το F-16 του Μπαλατσούκα «καρφώθηκε» στην κοιλιά του διθέσιου “D”. Μία άλλη εκδοχή είναι ότι επιχείρησε να βρεθεί σε παραμέτρους βολής πυροβόλου (Fox 1) και για τον λόγο αυτό κινήθηκε κατ'αυτό τον τρόπο. O άτυχος Μπαλατσούκας σκοτώθηκε επί τόπου. Το κάθισμά του προφανώς εκτοξεύτηκε (ένας από τους λόγους που αρχικά και σε συνδυασμό με την παντελή έλλειψη πληροφόρησης από το υπουργείο, λέχθηκε ότι βρέθηκαν και οι τρεις ζωντανοί) λόγω της σύγκρουσης αυτόματα, αλλά από την επιφάνεια της θάλασσας, περισυλλέγησαν από το σωσίβιό του απλώς ίχνη που πιστοποιούσαν τον θάνατό του. O δεύτερος πιλότος που εγχειρίστηκε δίνει μεγάλο αγώνα για να κρατηθεί στη ζωή. Όλη η χώρα προσεύχεται για σένα, Έλληνα... Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Αγωνιώδη Ερωτήματα προς την Υπουργό Παιδείας

Τετάρτη, 25 Αυγούστου 2010

Αγωνιώδη Ερωτήματα προς την Υπουργό Παιδείας

Κυρία Υπουργέ Εθνικής Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων
Ετοιμάζομαι να φύγω αναπληρώτρια έχοντας εργαστεί ήδη δυόμιση χρόνια στο Δημόσιο Σχολείο και προσπαθώ να βρώ πόρους για τα εισιτήρια και τα πρώτα ενοίκια. Με πολύ κόπο, τα χρήματα τα δανείζομαι από τον πατέρα μου.Και τώρα μου λέτε ότι στερούμαι το δικαίωμα διορισμού,
έχοντας υπηρετήσει στην παραμεθόριο, για να βοηθήσω παιδιά που στερούνται βασικά αγαθά και για να μπορώ να έχω κάποια χρήματα επιστροφή από την εφορία.Μου λέτε ότι ενδεχομένως θα υπηρετήσω μειωμένο ωράριο με 300 ευρώ το μήνα, ή ότι θα υπηρετήσω με κανονικό ωράριο σε απομακρυσμένες-παραμεθόριες περιοχές με λίγα ευρώ, με έξοδα ενοικίου-ΔΕΗ-θέρμανσης και διατροφής.Και εντάξει, εγώ βοηθώ την πατρική μου οικογένεια μόνο.Τί θα κάνετε με τους συναδέλφους που χωρίσατε και συντηρούν δύο ή τρία σπίτια και παιδιά;;;Ερχόμαστε να δουλέψουμε με το όνειρο της προσφοράς στη Δημόσια Εκπαίδευση, με χίλιες δυο στερήσεις, με πολλαπλές επιτυχίες στον ΑΣΕΠ και εσείς κλειδώσατε τους πίνακες και μας στερείτε το διορισμό, επικαλούμενη το Δ.Ν.Τ. όταν ξοδεύετε εκατομμύρια ως κυβέρνηση για δημιουργία ιστοσελίδων και για την πρόσληψη των παιδιών σας ως υπαλλήλων στη Βουλή.Και τώρα, που λόγω Δ.Ν.Τ οι γονείς των μαθητών μας χάνουν τις δουλειές τους και γίνονται άνεργοι,τα παιδιά μας θα πεινάνε, θα προσπαθούν ίσως και με μικρές μορφές παραβατικότητας να βοηθήσουν την οικογένειά τους, μάλλον χρειάζονται διαδραστικούς πίνακες για να χορτάσουν...Αλήθεια, έχετε συζητήσει με τους συμβούλους σας την πιθανότητα να δίδεται δωρεάν πρωινό στα σχολεία, λόγω κρίσης;;;Ή δε σας περνά από το μυαλό αυτή η κατάσταση, που εν πολλοίς κάποιοι από εμάς τη βιώσαμε;;;Ζητάτε την αξιολόγηση των καθηγητών, οι οποίοι θα κάνουν μάθημα σε μαθητές που θα στερούνται βασικά είδη διατροφής.Πώς προτίθεστε να το αντιμετωπίσετε αυτό;;;Περιμένουμε μια απάντηση Κυρία Υπουργέ. Αναγνώστρια -Υποψήφια Αναπληρώτρια Εκπαιδευτικός

Άρθρο Πρωθυπουργού Γιώργου Α. Παπανδρέου ... και καποιες απαντησεις απο δυο ελληνες που της πηρα απο το τρομακτικο.

Κράτος και πολιτικό σύστημα στην υπηρεσία του πολίτη: Το αυτονόητο γίνεται πραγματικότητα

23.08.2010 | Κατηγορίες: αλλάζουμε την Ελλάδα

Άρθρο Πρωθυπουργού Γιώργου Α. Παπανδρέου

Ορισμένοι αναλυτές σε διεθνή μέσα ενημέρωσης αντιμετωπίζουν την τιτάνια προσπάθεια που κάνουμε για να βγάλουμε μια για πάντα την Ελλάδα από την κρίση, απλά ως ζήτημα ανταπόκρισης της χώρας προς τις δανειακές υποχρεώσεις που έχει αναλάβει.

Οι αναλύσεις αυτές συνήθως υποτιμούν την σημασία της βασικότερης ίσως παραμέτρου της προσπάθειάς μας: τις βαθύτατες θεσμικές αλλαγές στη λειτουργία του κράτους.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι, καλούμαστε και οφείλουμε να ανταποκριθούμε στις δανειακές μας υποχρεώσεις με αξιοπιστία και σοβαρότητα, ώστε να προστατεύσουμε την πατρίδα μας από την λαίλαπα της διεθνούς κερδοσκοπίας. Όπως και από την κατάρρευση κάθε θεσμού κοινωνικής προστασίας.

Μπορεί για κάποιους τεχνοκράτες και αναλυτές σημασία να έχει μόνο το δημοσιονομικό αποτέλεσμα, στη δική μας περίπτωση: να μειώσουμε το έλλειμμα, να αντιμετωπίσουμε το χρέος, να ξεχρεώσουμε τα δανεικά.

Για εμάς, όχι. Εμείς δεν αρκούμαστε σε αυτά. Εμείς γνωρίζουμε ότι κανένα θετικό αποτέλεσμα δεν θα έχει μόνιμο χαρακτήρα χωρίς τολμηρές θεσμικές αλλαγές στη λειτουργία του κράτους και του πολιτικού συστήματος.

Αλλά οι «θεσμικές αλλαγές», είναι μια έννοια πολιτικά ουδέτερη. Πίσω από αυτές υποκρύπτεται μια πραγματική πολιτική μάχη, που διεξάγεται γύρω από αυτές και για αυτές, τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο.

Ποιον υπηρετούν οι πολιτικές και οι αλλαγές; Ποιος κερδίζει από αυτές; Ποιος θα αποφασίζει τελικά;

Θα αποφασίζουν οι λαοί, είτε απευθείας οι ίδιοι, είτε μέσω των θεσμών που τους εκπροσωπούν γνήσια, ή τα κάθε λογής συμφέροντα, που τελικά, νέμονται προς όφελός τους την εξουσία;

Η ανθρωπότητα σήμερα, η Ευρώπη σήμερα, εμείς σήμερα, έχουμε θεωρητικά τις δυνατότητες, τα εργαλεία, την τεχνολογία, την γνώση, τον οικονομικό πλούτο, να λύσουμε τα μικρά αλλά και τα μεγάλα προβλήματα της εποχής.

Μπορούμε να κάνουμε την φτώχεια, παρελθόν.

Μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά την απειλή της κλιματικής αλλαγής.

Μπορούμε να εξαλείψουμε τον αναλφαβητισμό, ψηφιακό και συμβατικό.

Μπορούμε να δημιουργήσουμε εργασία με ποιότητα για όλους.

Μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις πανδημίες.

Μπορούμε να βρούμε λύσεις για τα τεράστια μεταναστευτικά και προσφυγικά ρεύματα.

Γιατί δεν το κάνουμε τότε;

Θεωρώ ότι με το μοντέλο της παγκοσμιοποίησης που ζήσαμε τις τελευταίες δεκαετίες δεν ζήσαμε μόνο την ανεξέλεγκτη λειτουργία της ελεύθερης αγοράς, αλλά και κάτι ακόμα χειρότερο.

Είχαμε την τεράστια συγκέντρωση πλούτου, αλλά μαζί και την τεράστια συγκέντρωση εξουσίας μιντιακής, πολιτικής, εξοπλιστικής, πολιτιστικής σε χέρια λίγων.

Αυτή η εξέλιξη, όπως μας επισημαίνουν πολλοί διακεκριμένοι οικονομολόγοι και πολιτικοί επιστήμονες (Krugman, Stiglitz, Sokoloff, Collier), είναι το αποτέλεσμα της διεύρυνσης της ανισότητας και σε εθνικό και σε διεθνές επίπεδο.

Ανισότητα τεράστια.

Όταν μια πολυεθνική έχει τζίρο μεγαλύτερο από το ΑΕΠ ενός κράτους – καταλαβαίνει κανείς την εξουσία που μπορεί να ασκήσει. Όταν στις αγορές των παραγώγων (CDS) διακινούνται παράγωγα που φθάνουν το συνολικό ύψος των 592 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, κατανοεί κανείς την τεράστια οικονομική και πολιτική εξουσία που κατέχουν.

Η ευκολία των λόμπυ να σταματούν κάθε ουσιαστικό έλεγχο στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, η ευκολία μεγάλων πολυεθνικών να διαφθείρουν θεσμούς, πολιτικούς, δικαστές, αστυνομίες, κυβερνήσεις, οδήγησε στην αδυναμία ή ακόμα και στην αιχμαλωσία των εθνικών μας δημοκρατικών θεσμών μπροστά στα μεγάλα και ισχυρά συμφέροντα.

Πώς να μην αισθάνεται ο πολίτης μας περιθωριοποιημένος, όταν η ίδια η πολιτεία φαίνεται και φέρεται ως αιχμάλωτη;

Όταν μάλιστα το σύστημα τα τελευταία χρόνια τον έκανε εξαρτημένο από το πιστωτικό σύστημα – με καταναλωτικά δάνεια – για βασικές του ανάγκες, υγείας, παιδείας και στέγης και όταν η συλλογική οργάνωση των πολιτών μας, η συλλογική έκφραση των πολιτών μας είχε συστηματικά περιοριστεί στο zapping των καναλιών, στην προσπάθεια εξασφάλισης ενός «μέσου» ή στην εξασφάλιση της ατομικής αγοραστικής δύναμης.

Το βασικό ερώτημα της εποχής μας είναι: ποια θα είναι η ποιότητα της δημοκρατίας μας σήμερα.

Σήμερα, στην γειτονιά και στην πόλη μας, στην Πολιτεία μας, στην Ευρώπη και σε παγκόσμιο επίπεδο χρειάζεται να ξαναζωντανέψουμε τους υπάρχοντες θεσμούς δημοκρατίας αλλά και να διαμορφώσουμε, να δημιουργήσουμε και να αναδείξουμε τους νέους θεσμούς και τρόπους συμμετοχής του πολίτη.

Να επαναφέρουμε την Πολιτική. Που δεν είναι άλλο από το να επαναφέρουμε τον πολίτη στο επίκεντρο της Πολιτικής μας.

Δεν υπάρχει δίλλημα για μας μεταξύ αγοράς και κράτους. Στόχος μας είναι να βάλουμε και την αγορά και το κράτος στην υπηρεσία του πολίτη.

Και ο λεγόμενος τρίτος δρόμος που προσπάθησε να συγκεράσει έναν παλαιότερο κρατισμό με την ανοιχτή αγορά, αγνόησε, τελικά, το βασικότερο: Τον ίδιο τον πολίτη και τους θεσμούς που του δίνουν δύναμη, όχι μόνο για την προστασία του αλλά και για την δημιουργική του συμμετοχή.

Συνεπώς είναι ανάγκη να δούμε ριζοσπαστικές δημοκρατικές αλλαγές στα κράτη μας και στην οικονομία μας.

Παράλληλα, αυτή η αναδιανομή εξουσίας που επιφέρουν αυτές οι δημοκρατικές αλλαγές είναι απαραίτητο να συνδυαστεί με την αναδιανομή πλούτου. Η δίκαιη κατανομή του πλούτου και των υποχρεώσεων είναι εκ των ων ουκ άνευ προϋπόθεση σε μια ευνομούμενη πολιτεία για την εξάλειψη της βαθιάς ανισότητας που μαστίζει σήμερα τις κοινωνίες μας.

Τι σημαίνουν οι παραπάνω παραδοχές σε διεθνές επίπεδο;

Οι προοδευτικές δυνάμεις αναζητούμε τολμηρές θεσμικές αλλαγές που θα οδηγήσουν σε διεθνείς θεσμούς με όσο το δυνατό πιο υψηλή δημοκρατική νομιμοποίηση.

Θεσμοί οι οποίοι θα αποσκοπούν στην προστασία, την πρόοδο και την αλληλεγγύη όλων των χωρών και των κοινωνιών. Στην καταπολέμηση της οικονομικής και πολιτικής ανισότητας.

Θεσμοί που θα στηρίζουν τον πολίτη, τα δικαιώματά του, την πρωτοβουλία του και την συλλογική του δημιουργία και θα εγγυώνται ότι και οι αγορές και το κράτος θα υπηρετούν το γενικό, το δημόσιο συμφέρον.

Θεσμοί που θα συντελέσουν τα μέγιστα στη μεγάλη προσπάθεια όλων των προοδευτικών ανά τον κόσμο δυνάμεων να εξανθρωπισθεί η πορεία της παγκοσμιοποίησης.

Αλλά και σε εθνικό επίπεδο, οι παραδοχές μας για το νέο ρόλο του κράτους και την επαναφορά του πολίτη στο επίκεντρο της Πολιτικής, μεταφράζονται ήδη σε πολύ συγκεκριμένες ενέργειες:

Προχωράμε σε αλλαγές που θα οικοδομήσουν αποτελεσματικά ένα κράτος δικαίου υπέρ του πολίτη.

Αλλαγές που ξεριζώνουν το πελατειακό κράτος, απαντώντας έτσι επί της ουσίας, στις αιτίες του προβλήματος που παραλίγο να μας οδηγήσει στην κατάρρευση.

Αλλαγές που εγγυώνται ότι η έξοδος της χώρας από την κρίση, όταν επιτευχθεί, θα είναι μόνιμη και όχι προσωρινή.

Αλλαγές που, όσο εμπεδώνονται, θα διαμορφώσουν τους όρους και τις προϋποθέσεις για την οικοδόμηση, επιτέλους και στη χώρα μας, ενός κράτους δικαίου και εν τέλει μίας ευνομούμενης Πολιτείας.

Η δική μας αλλά και η διεθνής εμπειρία μάς έχει διδάξει ότι, χωρίς κανόνες ο καπιταλισμός γίνεται ληστρικός, η αγορά αναπτύσσεται άναρχα, κυριαρχεί μια ολιγαρχία, επιβάλλονται παντού πελατειακοί όροι στυγνής συναλλαγής στη δημόσια σφαίρα και τελικά, επικρατεί το δίκιο του ισχυρού.

Γνωρίζουμε επίσης καλά ότι, όταν ένα κράτος είναι ανίσχυρο και διαβρωμένο, ούτε η αγορά δουλεύει σωστά. Αντιθέτως, αγορά και κράτος δουλεύουν, τελικά, για το όφελος ορισμένων ειδικών μικρών και μεγάλων συντεχνιών και συμφερόντων. Είναι τα συμφέροντα και οι συντεχνίες, που ελέγχουν τους μηχανισμούς εξουσίας ή για πολλούς και διαφορετικούς λόγους έχουν προνομιακή πρόσβαση σε αυτήν. Έτσι, αγνοείται ή και βάλλεται το συλλογικό και το δημόσιο συμφέρον. Τα ίδια τα δικαιώματα του πολίτη.

Έτσι οδηγήθηκε και η Ελλάδα να ζει με «δάνειες» δυνάμεις αντί να καλλιεργεί τις δικές της, τα δικά της πλεονεκτήματα και δυνατότητες. Ναι, το πελατειακό μας σύστημα ήταν και είναι εξ ορισμού σύστημα που δημιουργεί εξαρτήσεις και δουλείες και για την ίδια την πατρίδα μας αλλά και στο εσωτερικό της ελληνικής κοινωνίας.

Όλα αυτά δεν τα ανακαλύψαμε σήμερα, ούτε ευκαιριακά. Αποτέλεσαν τον βασικό πυρήνα της προγραμματικής πρότασης του Κινήματός μας, με βάση την οποία μας εμπιστεύτηκε ο Ελληνικός λαός.

Πριν από ακριβώς έναν χρόνο περιέγραφα με τα παρακάτω λόγια τη βασική αιτία της παρακμής που βίωνε η χώρα, δηλαδή, την απουσία ενός πραγματικά ευνομούμενου κράτους στην υπηρεσία του πολίτη:

«Η παρακμή που βιώνουμε σήμερα δεν θα περάσει απλά, όταν ξεπεραστεί η διεθνής κρίση. Μακάρι να ήταν έτσι. Διότι η δική μας παρακμή δεν αφορά μόνο την οικονομική κρίση. Συνδέεται δυστυχώς με πολιτική κρίση, κρίση θεσμών, κρίση αξιών…

Τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει, αν δεν αλλάξει πρώτα απ’ όλα ο τρόπος, η νοοτροπία και η αντίληψη της άσκησης πολιτικής εξουσίας σ’ αυτόν εδώ τον τόπο».

«Έχω ξαναπεί ότι η σύγχρονη «ρίζα της συμφοράς» είναι η εξάρτηση από κάθε είδους ανεξέλεγκτα μικρά και μεγάλα συμφέροντα – επιχειρηματικά, μιντιακά, πελατειακά ή όποια άλλα.

Σήμερα, αν δεν πείσουμε τους πολίτες ότι υπηρετούμε μόνο αυτούς και κανέναν άλλον, καμία πρόοδος δεν είναι εφικτή. Καμία αλλαγή προς το καλύτερο.

Η αποκατάσταση της αξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος στα μάτια του Έλληνα πολίτη αποτελεί πλέον αναπόφευκτο όρο για την έξοδο της χώρας από την κρίση, σε όλες της τις διαστάσεις: οικονομική, κοινωνική, πολιτική, ηθική».

«Δεν οραματίζομαι το ανέφικτο. Οραματίζομαι το αυτονόητο. Το αυτονόητο που δικαιούται ο Ελληνικός λαός».

Με τα παραπάνω λόγια περιέγραφα και τον αυτονόητο όρο για να βγάλουμε οριστικά την Ελλάδα από την παρακμή: την αποκατάσταση της αξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος με το ξερίζωμα του πελατειακού κράτους.

Ένα χρόνο μετά, το αυτονόητο γίνεται πραγματικότητα.

Δεν ξεχνάμε ότι πρέπει να είμαστε αξιόπιστοι προς τη διεθνή κοινότητα και προς τους δανειστές μας. Οφείλουμε και κάνουμε ό,τι απαιτείται για να σωθεί η Ελλάδα από την κρίση. Αυτό επιτάσσει το εθνικό συμφέρον. Και θα τα καταφέρουμε, όσο δύσκολα κι αν είναι τα μέτρα που πήραμε, τα οποία ήδη αποδίδουν. Οι θυσίες των Ελλήνων πιάνουν τόπο.

Η αξιοπιστία μας ωστόσο, δεν αφορά μόνον τη σωτηρία της χώρας, αφορά γενικότερα το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας. Το σημαντικότερο είναι ότι εμείς οι ίδιοι έχουμε χρέος να κάνουμε τις μεγάλες ανατροπές που έχει ανάγκη ο τόπος: να αναμορφώσουμε την Ελλάδα.

Και αυτό, ανεξάρτητα από το αν οι ανατροπές αυτές ενδιαφέρουν ή όχι τους συνομιλητές και τους δανειστές μας. Ανεξάρτητα ακόμη και από το αν είναι κατανοητές για κάποιους.

Πιθανόν κάποιοι να ενδιαφέρονται μόνον να τα βγάλει πέρα η Ελλάδα για τους δικούς τους λόγους. Εμείς, όμως, πρέπει να αγωνιστούμε και για το σήμερα και για το αύριο της χώρας.

Είναι εθνικό μας χρέος να αποκαταστήσουμε την κυριαρχία μας στην πορεία της οικονομίας μας και γενικότερα του τόπου. Κυριαρχία που τρώθηκε από τις εγκληματικές για τον τόπο πολιτικές της προηγούμενης κυβέρνησης. Είναι εθνικό μας χρέος να σταματήσουμε την εξάρτηση της χώρας από ξένες επιτηρήσεις.

Πιστεύω βαθειά, ότι η αποκατάσταση της εθνικής μας κυριαρχίας περνάει μέσα από μεγάλες δημοκρατικές αλλαγές για τη δημιουργία μιας Πολιτείας που εγγυάται δικαιώματα, ανακατανέμει δίκαια τον παραγόμενο πλούτο, τον αξιοποιεί σωστά και ορθολογικά ώστε να παρέχει εργαλεία και να διασφαλίζει δυνατότητες σε κάθε πολίτη.

Ο πολίτης να μπορεί να συμμετέχει ενεργά στην διαμόρφωση μιας δυναμικής και ευημερούσης Ελλάδας.

Μία κυρίαρχη Ελλάδα, με κυρίαρχους πολίτες, που στηρίζεται στις δικές της δυνάμεις. Μια Ελλάδα της καινοτομίας παντού, έτοιμη να αξιοποιήσει ορθολογικά και βιώσιμα τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα: τους ανθρώπους της, την παράδοσή της, την ιστορία της και τον φυσικό της πλούτο.

«Η Ελλάδα στους Έλληνες» σήμερα, σημαίνει μια επανάσταση δημοκρατίας. Στους θεσμούς και την οικονομία.

Μία Ελλάδα με συλλογική αυτοπεποίθηση: Αυτός είναι ο στόχος.

Αυτή η πανεθνική προσπάθεια ανάταξης και αναμόρφωσης της Ελλάδας, προϋποθέτει την ανατροπή παγιωμένων, εδώ και δεκαετίες, αντιλήψεων και νοοτροπιών. Μία επανάσταση που οφείλουμε να κάνουμε και ως άτομα, στην καθημερινότητά μας, και ως σύνολο, ως κοινωνία, για την κοινή μας πορεία.

Σε αυτή την προσπάθεια, ο πολιτικός κόσμος της χώρας και, κυρίως, η εκλεγμένη κυβέρνηση, οφείλουμε προφανώς να κάνουμε το πρώτο βήμα.

Γνωρίζω ότι θα χρειαστεί χρόνος. Θα χρειαστεί διαρκής προσπάθεια για να οικοδομήσουμε μία πραγματικά δίκαιη Ελλάδα. Να χτίσουμε μία πραγματικά ευνομούμενη πολιτεία. Ήδη όμως, κάναμε τα πρώτα μεγάλα θεσμικά βήματα.

Ποτέ άλλοτε μία κυβέρνηση δεν πήρε τόσο σημαντικές αποφάσεις, σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, για να εμπεδώσει συνθήκες αξιοκρατίας, διαφάνειας και λογοδοσίας στο δημόσιο βίο.

Να αρχίσουν να μπαίνουν επιτέλους κανόνες στη λειτουργία του κράτους, που προστατεύουν τα δικαιώματα κάθε Έλληνα πολίτη και δεν αποδίδουν προνόμια σε λίγους.

Αλλάξαμε το φορολογικό σύστημα ώστε να κατανέμονται δίκαια τα φορολογικά βάρη. Και δεν διστάσαμε να κινητοποιήσουμε όλους τους διαθέσιμους μηχανισμούς, που η προηγούμενη κυβέρνηση κρατούσε εσκεμμένα σε λήθαργο, για να μπει επιτέλους ένα τέλος στην ατιμωρησία και την προκλητική φοροδιαφυγή.

Αποδείξαμε, από την πρώτη στιγμή που αναλάβαμε τη διακυβέρνηση της χώρας, ότι είμαστε αποφασισμένοι να προχωρήσουμε στις απαραίτητες θεσμικές αλλαγές για να τελειώνουμε οριστικά με το πελατειακό κράτος.

Να διαμορφώσουμε ένα νέο πλαίσιο διαφάνειας, ευνομίας, νοικοκυρέματος και να αντιμετωπίσουμε μετωπικά τη διαφθορά, την ατιμωρησία την αδιαφάνεια.

Λέγαμε πέρσι ότι, για να αφαιρέσουμε οριστικά τις σκιές εξάρτησης πάνω από το πολιτικό μας σύστημα «απαιτούνται δυο πράγματα: διαφάνεια και τιμωρία των ενόχων, και μαζί οι τομές, οι ασφαλιστικές δικλείδες για να μην επαναληφθούν στο μέλλον παρόμοια φαινόμενα».

Για αυτό και από την πρώτη στιγμή αποφασίσαμε την συγκρότηση εξεταστικών επιτροπών για όλα τα θέματα που ταλάνισαν τον δημόσιο βίο, όπως ακριβώς είχαμε δεσμευτεί.

Ακόμα και για υποθέσεις για τις οποίες μπορεί κάποιοι να έκριναν ότι θα μας δημιουργούσαν πρόβλημα.

Κάναμε πράξη τη δέσμευσή μας ότι είμαστε πρόθυμοι να ματώσουμε.

Από την πρώτη στιγμή είπα όσο πιο ρητά γινόταν και το αποδεικνύουμε στην πράξη, ότι δεν μας ενδιαφέρει από ποια αυλή προέρχονται τα όποια σκάνδαλα.

Το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι να διερευνηθούν όλες αυτές οι υποθέσεις και οι υπαίτιοι να εντοπιστούν και να τιμωρηθούν όπως τους αξίζει.

Δώσαμε μάλιστα, όπως και πάλι είχαμε δεσμευτεί, κίνητρα για να σπάσει η ομερτά της συγκάλυψης.

Οι Εξεταστικές έχουν για πρώτη φορά αποτέλεσμα. Και με τη συνδρομή όλων των πολιτικών δυνάμεων που ζητάνε την αλήθεια δεν πρόκειται να σταματήσουμε μέχρι να έρθουν όλα στο φως.

Εξίσου σημαντική όμως με την αποκάλυψη της αλήθειας για όσα έγιναν, είναι η υιοθέτηση ασφαλιστικών δικλείδων για να αποφύγουμε στο μέλλον παρόμοια φαινόμενα. Δικλείδες που εμπεδώνουν την αξιοκρατία, ενισχύουν τη διαφάνεια και δεν επιτρέπουν συναλλαγές κάτω από το τραπέζι. Δικλείδες που «σκοτώνουν» την πελατειακή νοοτροπία.

Είχαμε δεσμευτεί για την καθολική υπαγωγή στο ΑΣΕΠ όλων των κρατικών προσλήψεων, για να σταματήσει η θλιβερή εξαγορά συνειδήσεων «για μια θέση στο δημόσιο». Μία αυτονόητη υποχρέωση μίας ευνομούμενης πολιτείας. Αυτό κάναμε.

Είχαμε δεσμευτεί για αξιοκρατική επιλογή προϊσταμένων στη δημόσια διοίκηση, για να επιλέγονται οι προϊστάμενοι με βάση τα προσόντα τους και όχι την ψήφο τους. Το αυτονόητο, δηλαδή. Αυτό κάναμε.

Είχαμε δεσμευτεί να υποχρεώσουμε όλους τους κρατικούς και αυτοδιοικητικούς λειτουργούς να αναρτούν όλες τις αποφάσεις τους στο διαδίκτυο. Ούτε ένα ευρώ του Ελληνικού λαού να μην ξοδεύεται, ούτε ένα στοιχείο της δημόσιας περιουσίας να μην μεταβιβάζεται χωρίς έλεγχο, εν κρυπτώ. Αυτό κάναμε με το πρόγραμμα «Διαύγει@».

Είχαμε δεσμευτεί για ριζική αναμόρφωση της αυτοδιοίκησηςμε λιγότερους και ισχυρότερους δήμους, με ενισχυμένες αρμοδιότητες και πόρους, αλλά και με πρωτόγνωρους κανόνες διαφάνειας και εποπτείας στα οικονομικά τους. Για αυτό και πραγματοποιούμε τηv επαναστατική θεσμική αλλαγή του «Καλλικράτη».

Στον «Καλλικράτη» ενσωματώνονται όλες οι αξίες της διακυβέρνησής μας: η λογοδοσία, η διαφάνεια, η αποτελεσματικότητα, ο σεβασμός στο δημόσιο χρήμα. Γεγονός που αναδεικνύει τόσο την τεράστια ευθύνη των προσώπων που θα ηγηθούν των νέων θεσμών όσο και την ιδιαίτερη σημασία της ψήφου στις αυτοδιοικητικές εκλογές για την καθημερινότητα κάθε πολίτη.

Είχαμε δεσμευτεί για την εισαγωγή ξεκάθαρων κανόνων που θαχτυπήσουν αποφασιστικά το μαύρο πολιτικό χρήμα. Αυτό κάνουμε. Ψηφίσαμε ήδη νόμο για τον δραστικό περιορισμό και τον ουσιαστικό έλεγχο των εκλογικών δαπανών στις αυτοδιοικητικές εκλογές, με πλήρη ονομαστικοποίηση των συνδρομών. Δίνουμε στον πολίτη τη δυνατότητα να έχει άμεση πρόσβαση, να ελέγχει τα έσοδα και τα έξοδα των συνδυασμών.

Ενισχύουμε την οικονομική ανεξαρτησία των υποψηφίων και τη δυνατότητά τους να αντλούν λίγα από πολλούς.

Όχι πολλά από λίγους με ό,τι αυτό συνεπάγεται στην εξυπηρέτηση ειδικών συμφερόντων.

Οι μόνοι που έχουν πρόβλημα με την πλήρη διαφάνεια στις εκλογικές δαπάνες είναι όσοι έχουν συμφέρον από τη διατήρηση της ανωνυμίας τους, όσοι βολεύονται στην αδιαφάνεια.

Είναι εκείνοι που χρηματοδοτούν προεκλογικές εκστρατείες προσβλέποντας σε συναλλαγές.

Με την κυβέρνησή μας, τελειώνει οριστικά το πανηγύρι της διαφθοράς, που για χρόνια κατέτρωγε την υπόσταση της χώρας μας, την ίδια μας την ψυχή.

Είμαστε εδώ για να αποκαταστήσουμε και να προστατέψουμε την τιμή και την υπόληψη του πολιτικού κόσμου στα μάτια των πολιτών.

Είμαστε εδώ για να πείσουμε τους Έλληνες και τις Ελληνίδες ότι υπηρετούμε τα δικά τους συμφέροντα και μόνο τα δικά τους συμφέροντα.

Είμαστε εδώ για να θωρακίσουμε όσο ποτέ άλλοτε την αυτονομία της πολιτικής.

Μετά τον έλεγχο των εκλογικών δαπανών στις αυτοδιοικητικές εκλογές προχωράμε σύντομα στην κορωνίδα των θεσμικών μας επαναστατικών αλλαγών στο κράτος και στο πολιτικό μας σύστημα: την πρωτοβουλία για τον νέο εκλογικό νόμο και την χρηματοδότηση των πολιτικών κομμάτων.

Η πρωτοβουλία μας αυτή θα αποτελέσει το πιο καίριο πλήγμα στο «μαύρο» πολιτικό χρήμα και το πλέγμα εξαρτήσεων που αυτό δημιουργεί. Θα δώσει αποστομωτική απάντηση στην πιο διαβρωτική – και επομένως πιο επικίνδυνη – για την Δημοκρατία μας υπόνοια, αυτή της εξάρτησης ακόμη και αντιπροσώπων του λαού από στενά οικονομικά συμφέροντα. Στόχος μας, η αναβάθμιση και η ενίσχυση του βουλευτή.

Όλη μου την πολιτική πορεία παλεύω για την μεγάλη αλλαγή: να αποκτήσουμε επιτέλους και στην Ελλάδα ένα κράτος και ένα πολιτικό σύστημα στην υπηρεσία του πολίτη.

Δεν ξεχνώ ποτέ ότι τα εκατομμύρια των Ελλήνων και των Ελληνίδων στις 4 του Οκτώβρη μας εξέλεξαν δίνοντας μας αυτή ακριβώς την εντολή: να κάνουμε τώρα όσα δεν κάναμε δεκαετίες. Να αλλάξουμε τόσο ριζικά την Ελλάδα, ώστε να βγει οριστικά από τον φαύλο κύκλο της παρακμής. Να αναμορφώσουμε τόσο ριζικά το κράτος, ώστε, αντί για εμπόδιο σε κάθε πρωτοβουλία και καινοτομία, να γίνει πραγματικός μοχλός ανάπτυξης και αξιοποίησης των ισχυρών συγκριτικών πλεονεκτημάτων της πατρίδας μας, για να μην ξανακινδυνεύσουμε με χρεοκοπία. Ποτέ πια.

Ήδη, σε μόλις 10 μήνες, κάναμε περισσότερα προς αυτή την κατεύθυνση από οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση στο παρελθόν.

Κάνουμε το αυτονόητο πραγματικότητα. Και είμαστε ακόμη στην αρχή.

οι απαντησεις, οπως ειπα ειναι απο το τρομακτικο

κλικ στους τιτλους για να πατε στην αναρτηση

Τρίτη, 24 Αυγούστου 2010

Προς Πρωθυπουργό Ελλάδας

"Κύριε" Πρωθυπουργέ αυτής της χώρας που είναι ένα απο τα στολίδια του κόσμου και εσείς την καταντησατε χειρότερη ακόμα και απο τις πιο τριτοκοσμικές χώρες γιατί σας ψήφισε ο κόσμος; Πάντως οχι για αυτο που κάνατε μέχρι σήμερα ουτε για μας κυβερνά η καθε Γερμανία και καθε Γαλλία.

Όπως όλοι ξέρουμε πλέον το υποτιθέμενο δάνειο απο την Ευρώπη θα παει πάλι πίσω στην Γερμανία και τη γαλλία και δεν ξέρω που αλλού για εξοπλισμό. Ότι και να λέτε εσείς και τα κανάλια σας στην τηλεόραση, οι έλληνες δεν είναι χαζοι. Ξέρουμε πολυ καλα τι γίνετε και αυτο θα γυρίσει μπούμερανγκ σε εσάς. Πλησιάζει η μέρα που θα γίνει το "μπαμ" απο τους πολίτες και δεν θα σας γλιτώσει τίποτα τότε, το μόνο που θα μπορείτε να κάνετε εσείς όλοι που σας ψηφίζουμε τόσα χρόνια ( τόσο χαζοι ήμασταν) είναι να πρόλαβετε να πάρετε το πρώτο αεροπλάνο κ να φύγετε. Θυμάστε που είπατε στην βουλή ότι τον πατέρα σας τον εξορισαν.; Ε ναι λοιπόν θα σας εξορισουμε κ εσάς όλους που είστε εκει και " κυβερνατε " την Ελλάδα ΜΑΣ... Αν ήσασταν πραγματικός έλληνας κ πονουσατε αυτόν τον ιερό τόπο όλοι σας θα έπρεπε να παρετηθειτε κ να φύγετε απο αυτή τη χώρα ή απλά να είχατε τον τσαμπουκά και τα αρχ...α να πείτε ένα μεγάλο ΌΧΙ σε όλους αυτούς που έχουν βάλει στο μάτι την Ελλάδα ΜΑΣ... Ένας Έλληνας (29 χρόνων) απο την Καστορια που σας λυπάται και είναι θυμομενος με όλους σας. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

Τρίτη, 24 Αυγούστου 2010

Προς Πρωθυπουργό της Ελλάδας ΜΑΣ

Κύριε Πρωθυπουργέ και λοιποί υπουργοί.

Καλό το κείμενο του μηνύματος που ανεβάσατε στην ιστοσελίδα της κυβέρνησης αλλά ΟΧΙ ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ...

Να τα γράψετε αυτά και να τα δώσετε να τα διαβάσουν η τρόικα και οι υπόλοιποι ΧΑΖΟΕΥΡΩΠΑΙΟΙ.

ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΑΔΑ της φτώχειας και της ανοχής πλέον.

ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΑΔΑ που σουλατσάρουν από τη μια μεριά της μέχρι την άλλη λαθρομετανάστες με φαλτσέτες και όπλα.

ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΑΔΑ της πρέζας και των ναρκωτικών που εισάγεται κλείνοντας τα μάτια.

ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΑΔΑ που αλωνίζει στο Αιγαίο ο τούρκος καμαρωτός.

ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΑΔΑ που απαγορεύεται να πεις ότι είσαι ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ γιατί θα γελάνε μαζί σου.

ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΑΔΑ που σε λίγο θα χάσει το ΣΤΑΥΡΟ ΑΠΟ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΤΗΣ ΣΥΜΒΟΛΟ.

ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΑΔΑ που ο συνταξιούχος δεν έχει σύνταξη.

ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΑΔΑ που ο νέος δεν έχει μέλλον.

ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΑΔΑ που ο εργαζόμενος ζει με το ΦΟΒΟ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ.

ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΑΔΑ που ο ασθενής πεθαίνει γιατί δεν έχει φακελάκι.

ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΑΔΑ που αντί να πάμε SUPER MARKET ψωνίζουμε πλέον από τους κάδους σκουπιδιών.

ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΣΑΣ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ.

ΑΠΟ ΟΛΑ ΟΣΑ ΕΓΡΑΨΕΣ ΚΡΑΤΑΩ ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΟΥ ΠΡΟΤΑΣΗ.

"ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ Η ΑΡΧΗ".

ΟΠΩΣ ΒΛΕΠΕΙΣ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΑ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΟΥ κ.ΓΕΩΡΓΙΕ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ. ΔΙΑΒΑΣΕ ΚΑΙ ΕΣΥ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΕΣΩ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΞΕΧΑΣΕΙΣ.

Σπύρος από Θεσσαλονίκη (Αγίου Δημητρίου)

Φίλε από ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΟΥ.

Μην τρώτε την μασημένη "μετάφραση" του μνημονίου

Μην τρώτε την μασημένη "μετάφραση" του μνημονίου Πίσω

24/8/2010 07:05 Του Γιώργου Κράλογλου Οι δανειστές μας είτε του ΔΝΤ είτε της Ε.Ε. μας τα έχουν πει (είτε μας αρέσει είτε όχι) με απολύτως ξεκάθαρα λόγια: «Μην περιμένετε άσπρη ημέρα στην οικονομία σας αν δεν φθάσετε στο σημείο να μην έχετε ανάγκη τη βοήθειά μας. Μέχρι να το μπορέσετε θα κάνετε ότι σας λέμε μέσα από το μνημόνιο». Η τρόικα μας τα έχει πει επίσης με ξεκάθαρο τρόπο: « Εμείς προστατεύουμε τα λεφτά των δανειστών σας. Σ΄ αυτούς δίνουμε εξετάσεις και μας είναι αδιάφορο που σας πονάει και που σας σφάζει το μνημόνιο... Αυτό δεν είναι δικιά μας δουλειά. Ας προσέχατε...» Τώρα αν όλα αυτά διατυπώνονται (στο διάλογο και στις δηλώσεις τους) με ένα διπλωματικό ή τεχνοκρατικό «γιάπικο» τρόπο είναι θέμα κωδικοποιημένης γλώσσας, συνήθειας και δημοσίων σχέσεων προς εκείνους που καταλήγουν στην ανάγκη δανειστών επιπέδου ΔΝΤ και Ε.Ε. Όλα τα άλλα που φθάνουν στα αυτιά μας είτε με επίσημες δηλώσεις και ανακοινώσεις είτε με πληροφορίες των ΜΜΕ, είτε με ερμηνείες πολιτικών και πολιτικάντηδων, είναι λόγια «ειρήνης και φιλίας» για τους ιθαγενείς Έλληνες που καλούνται να βγάλουν το φίδι από την τρύπα αλλά συμβαίνει να μην έχουν διαβάσει το μνημόνιο. Οπότε υπάρχει η πολιτική άνεση να «μασηθεί» η μετάφραση του μνημονίου και να μας δίδεται ως τροφή καθησυχασμού και ελπίδας για κάποιο μέλλον που σήμερα τουλάχιστον δεν είναι ορατό. Κάποια στοιχεία (ορισμένα σημείωσα και στη στήλη "Εδώ Ελλάς" στο "Κεφάλαιο") χωρίς πολιτικά φίλτρα και μαγικές εικόνες αισιοδοξίας, θα μας δείξουν την πραγματικότητα. Μας βεβαιώνει το οικονομικό επιτελείο ότι δεν πρόκειται να παρθούν πρόσθετα οικονομικά μέτρα το 2010. Άρα ό,τι είδατε... είδατε. Δεν υπάρχει τίποτε άλλο. Έλα όμως που δεν είναι έτσι... Η αλήθεια είναι ότι δεν θα υπάρξουν πρόσθετα μέτρα πέρα από όσα προβλέπει το μνημόνιο για το 2010. Γιατί αυτά που προβλέπει το μνημόνιο δεν έχουν ολοκληρωθεί ακόμη. Και όταν ολοκληρωθούν η κατάσταση θα είναι σε σημείο που δεν σηκώνει τίποτε άλλο. Έχουμε και λέμε λοιπόν. Οι έκτακτοι φόροι στα πιθανά κέρδη των επιχειρήσεων δεν μπήκαν ακόμη. Οι φόροι για την ακίνητη περιουσία δεν έχουν ζητηθεί όλοι. Η ανακοστολόγηση των καυσίμων δεν έχει ολοκληρωθεί. Η διάλυση υπηρεσιών του δημοσίου με μείωση του προσωπικού στις ΔΕΚΟ δεν έχει γίνει. Η μείωση του προσωπικού στην τοπική αυτοδιοίκηση δεν έχει γίνει. Η προσαρμογή της ενεργειακής αγοράς στις απαιτήσεις των οδηγιών της Ευρωπαϊκή Ένωσης που σημαίνει εξυγιάνσεις και με αυξήσεις των τιμολογίων δεν έχει γίνει. Ο εξυγίανση των ΔΕΚΟ που έχουν φέσια πάνω από 15 δισ. ευρώ δεν έχει γίνει. Οι αναλογιστικές μελέτες για τα επικουρικά ταμεία δεν έχουν γίνει. Η αύξηση στις τιμές μιας τεράστιας ομάδας προϊόντων πάνω από 10% λόγω ΦΠΑ, όπως στο φυσικό αέριο (που πήραμε στα σπίτια μας και στις βιοτεχνίες μας για φθηνότερο από το πετρέλαιο και το ρεύμα) μέχρι σε μια μεγάλη σειρά τροφίμων που φθάνουν μέχρι και το σουβλάκι..., δεν έχει γίνει. Αυτά δεν έχουν γίνει βεβαίως γιατί δεν ήλθε ακόμη η ώρα τους. Και η ώρα τους έρχεται μέσα στους επόμενους μήνες. Ας «χωνέψουμε» λοιπόν πρώτα όλα αυτά. Ας φθάσουμε στο σημείο να εμπεδώσουμε ότι το Δώρο Χριστουγέννων δεν πρόκειται, μετά από μια ολόκληρη ζωή, να το εισπράξουμε... Και ποιος ζει, ποιος πεθαίνει για νέα μέτρα μέσα στο 2010. Αντί λοιπόν η κυβέρνηση να μας εξηγήσει τι καταιγίδα μας έρχεται, της πηγαίνει καλύτερα... να μας διαβεβαιώνει ότι δεν πρόκειται να υπάρξουν πρόσθετα μέτρα. Τώρα το ότι δεν μας διευκρινίζει πως δεν θα έχουμε πρόσθετα μέτρα «πέραν εκείνων του μνημονίου που θέλουμε δεν θέλουμε θα τα εφαρμόσουμε» είναι απλώς μια μικρή και ασήμαντη λεπτομέρεια... που (όπως φαίνεται να πιστεύει) και πάλι θα χωνέψουν οι ιθαγενείς... Μήπως έγινε τίποτε και που δεν εφαρμόσθηκε το πράσινο σοσιαλιστικό βιβλίο του «ηρωικού» ΠΑΣΟΚ του 1981...; Μήπως έγινε τίποτε που δεν έφυγαν «...οι βάσεις του θανάτου» από την Ελλάδα; Μήπως έγινε τίποτε που ξεχάσαμε εκείνα τα επίσης «ηρωικά», «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο». Μήπως έγινε τίποτε που η Νέα Δημοκρατία «αλλάζοντας το κράτος» το έκανε μεγαλύτερο και μας οδήγησε σε συγκυβέρνηση με το ΔΝΤ, την Ε.Ε. και ΕΛΚ (που είναι περίπου το ίδιο συνδικάτο); Άλλοι υπουργοί μας διαβεβαιώνουν ότι το ελληνικό δημόσιο δεν πουλάει την κρατική περιουσία και δεν χάνει τον έλεγχο των στρατηγικών τομέων της ενέργειας, των μεταφορών της ύδρευσης και των λαϊκών Τραπεζών. Και ακόμη ότι δεν θα απολύσει αλλά θα μετατάξει όσους περισσεύουν στο δημόσιο. Η ορθή μετάφραση του μνημονίου και των οδηγιών της Ε.Ε. (για την απελευθέρωση των αγορών και την ανταγωνιστικότητα) μας απαντά: «Βρείτε δικά σας λεφτά να τα κάνετε αυτά. Με δικά μας δεν γίνεται.» Εσείς πιστεύετε ότι θα τα βρούμε; george.kraloglou@capital.gr

Όχι μονο το Πασοκ ....

Την αποχή φοβάται το ΠΑΣΟΚ

Ενόψει των εκλογών του Νοεμβρίου στην Τοπική Αυτοδιοίκηση

Του Κωνσταντινου Zουλα

Περισσότερο μια απροσδόκητη αποχή από τις κάλπες και λιγότερο το τελικό αποτέλεσμα των εκλογών μοιάζουν να φοβούνται στην Ιπποκράτους, ενόψει της αυτοδιοικητικής μάχης του Νοεμβρίου. Το ενδεχόμενο να εκφράσουν οι πολίτες την απογοήτευσή τους διά της απαξίας τους από την εκλογική διαδικασία -όπως συνέβη στις ευρωεκλογές 2009- φαίνεται να επηρεάζει καταλυτικά και την επιλογή των προσώπων που θα διεκδικήσουν τις 13 Περιφέρειες της χώρας. Πληροφορίες θέλουν τον πρωθυπουργό να δρομολογεί αρκετές εκπλήξεις, επιλέγοντας και κάποια πρόσωπα που δεν έχουν μέχρι σήμερα την παραμικρή σχέση με την κεντρική πολιτική σκηνή, αναγνωρίζοντας προφανώς ότι τυχόν επιλογές στελεχών από τον στενό κομματικό πυρήνα πιθανότατα θα λειτουργήσουν ως μπούμερανγκ για την κυβέρνηση.

Το ΠΑΣΟΚ, ωστόσο, όπως προαναφέρθηκε, δεν ανησυχεί για το αποτέλεσμα της κάλπης σε εθνικό επίπεδο. Στην Ιπποκράτους γνωρίζουν ότι οι διαφορές που πέτυχε το ΠΑΣΟΚ πριν από μόλις 10 μήνες είναι ανέφικτο να ανατραπούν. Πόσο μάλλον που η Ν.Δ. ουδέν σημείο ανάκαμψης εμφανίζει στις δημοσκοπήσεις. Και είναι αλήθεια ότι αν δει κανείς τα αποτελέσματα των εθνικών εκλογών σε περιφερειακό επίπεδο, θα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το ΠΑΣΟΚ μπορεί να «κινδυνεύσει» κατ' ουσίαν μόνον σε 3 περιφέρειες. Δηλαδή στην Κεντρική Μακεδονία, τη Δυτική Μακεδονία και την Πελοπόννησο, όπου κέρδισε προ δεκαμήνου τη Ν.Δ. με διαφορά 2,23%, 1,54% και 1,38% αντιστοίχως. Σε όλες τις «υπόλοιπες», 10 περιφέρειες, το ΠΑΣΟΚ όχι μόνον επικράτησε, αλλά κατά κυριολεξία κατατρόπωσε τη Ν.Δ. Στην Περιφέρεια Αττικής κατέγραψε διαφορά 12,28%, στη Στερεά Ελλάδα 11,44%, την Αν. Μακεδονία - Θράκη 11,14%, τη Δυτική Ελλάδα 19,85%, το Ιόνιο 10,78%, το Βόρειο και Νότιο Αιγαίο 11,88% και 17,93% και την Κρήτη 32,59%! Μονοψήφια διαφορά από τη Ν.Δ. καταγράφηκε μόνον στη Θεσσαλία (5,05%) και την Ηπειρο (7,38%), αλλά και τα ποσοστά αυτά πολύ δύσκολα ανατρέπονται σε μόλις 10 μήνες.

Με τα δεδομένα αυτά, είναι εκ του πονηρού κάποια δημοσιεύματα που εμφανίζουν τάχα τους επιτελείς του ΠΑΣΟΚ να είναι ικανοποιημένοι αν κέρδιζαν 7 από τις 13 περιφέρειες, ενώ είναι επίσης προφανές ότι η προσοχή της Ιπποκράτους στρέφεται πρωτίστως στις τρεις «επικίνδυνες» περιφέρειες (Κεντρική, Δυτική Μακεδονία, Πελοπόννησος). Σε αυτές δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι αναζητούνται λύσεις ικανές να διεμβολίσουν τον χώρο της Ν.Δ. και σε αυτές πιθανότατα θα προκύψουν κάποιες από τις εκπλήξεις που λέγεται ότι ετοιμάζει ο κ. Γ. Παπανδρέου.

Ας σημειωθεί, τέλος, ότι μέσω των απροσδόκητων αυτών επιλογών προσώπων, ο πρωθυπουργός προσβλέπει εμφανώς να διεγείρει και το ενδιαφέρον των πολιτών για την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συμμετοχή τους στις κάλπες, γνωρίζοντας ότι τυχόν νίκη του ΠΑΣΟΚ με αποχή που θα φτάσει το 40% ή και το 50% δεν θα αντιμετωπίζεται εύκολα μόνο με το γνωστό επιχείρημα ότι «το λάβαμε το μήνυμα»...

δειτε και το σχολιο απο "το μεγαλύτερο blog της Πόλης

…

Σχόλιο: Ενόψει των εκλογών του Νοεμβρίου στην Τοπική Αυτοδιοίκηση ας δούμε τι σημαίνει αποχή.

Εάν στην παρούσα φάση επικρατήσει ένα κύμα αποχής αντίστοιχο των ευρωεκλογών του 2009, θα έχει πολύ διαφορετικό πολιτικό αντίκτυπο από το καλοκαίρι 2009.

Στις Ευρωεκλογές τα πράγματα ήταν διαφορετικά δεδομένου ότι τα ποσοστά των κομμάτων μοιράστηκαν σε επιπεδο επικράτειας με βάση τους ψηφίσαντες. Μόνο οι ψήφοι των ψηφισάντων καθόρισαν το αποτέλεσμα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η αποχή που παρατηρήθηκε τότε να μην μετρήσει τελικά στην κάλπη καθώς οι έδρες μοιράστηκαν όλες με βάση τα ποσοστά που βγήκαν από αυτή. Η αποχή δεν έφερε κανένα αποτέλεσμα και τότε η αποχή μετά την πρώτη εντύπωση αγνοήθηκε.

Σε αυτές τι εκλόγες το αποτέλεσμα μετρά τοπικά και αφορά πρωτίστος πρόσωπα σε μια περιοχή. Το σύστημα είναι πλειοψηφικό. Τυχών κύμα αποχής ψηφοφόρων πλήτει πρωτίστως πρόσωπα αυτά ενώ ταυτόχρονα θα δίνει bοnus στους αντιπάλους τους.

• Αν παράδειγμα λόγω του Μνημονίου ο Υποψήφιος περιφερειάρχης Αττικής ΠΑΣΟΚ πέσει θύμα μιας υποτιθέμενης αποχής ψηφοφόρων ΠΑΣΟΚ, τότε με το πλειοψηφικό σύστημα ο Δεξιός θα νικήσει εύκολα βάφωντας αντίστοιχα το χάρτη Μπλε ή το αντίστροφο.
• Αν παρατηρηθεί μαζική αποχή των ψηφοφόρων του Δικοματισμού τότε σε τοπικό επίπεδο θα κατέβει πολύ ο πήχης των αναγκαίων ψήφων για να εκλεγεί κάποιος Δήμαρχος. Αυτό ανοίγει το παιχνίδι στους Μικρούς Παράδειγμα: Σε ένα δήμο 60.000 ψηφοφόρων οι 35.000 απέχουν. Αν συμβεί αυτό τότε ο Δήμαρχος θα εκλεγεί αυτος που θα μαζέψει 17.500 ψήφους ενώ εναλακτικά θα χρειάζονταν 31.000.

Οι εκλογικές περιφέρειες αυτή την φορά είναι στεγανές και ο ψήφος στα πλειοψηφικά συστήματα είναι “άσπρος” ή “μαυρος”. Οι ψήφοι δεν αθροίζονται πανελαδικά παρά μόνο σε αυθαίρετες πολιτικές ερμηνείες.