Με πράσινα, μπλε και πολύχρωμα… γυαλιά!
Απόψεις, πολιτική, Ροή1:10 μ.μ.
- Του Καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου
Τις τελευταίες μέρες τα πρωτοσέλιδα που φορούν «πράσινα» γυαλιά ήλιου δηλώνουν συναισθηματική και πολιτική ανάταση επειδή ο Πρωθυπουργός μας «βραβεύτηκε» από τον Γερμανό Τραπεζίτη για την οικονομική του πολιτική, επειδή οι Κινέζοι λένε από προχτές θα μας κάνουν πλούσιους (θυμάστε το λιμάνι του Πειραιά, την….COSCO και τα δάκρυα από τα χημικά των ΜΑΤ του τότε Αρχηγού της Αντιπολίτευσης και σήμερα Πρωθυπουργού;).
Τις ίδιες μέρες ανακοινώθηκε το προσχέδιο του προϋπολογισμού του 2011 και έντρομοι διαπιστώνουμε ότι δεν έχει τελειώσει η ΑΦΑΙΜΑΞΗ του ιδρώτα μας που είχε συγκεντρωθεί στο δικαίωμα της σύνταξης, ότι ο πληθωρισμός με αυξήσεις στο ΦΠΑ θα συνεχίζει να καλπάζει την ώρα που τα εισοδήματά μας συρρικνώνονται δραματικά, και τα πρωτοσέλιδα που φορούν «μπλε» γυαλιά ήλιου διατυμπανίζουν την εκτίμηση του Αρχηγού της Αντιπολίτευση ότι «ο κ Παπανδρέου μας είπε ψέματα, ότι η πολιτική του ήταν –σχεδόν- εσκεμμένα δομημένη εκ των προτέρων για να μας φέρει το ΔΝΤ και ότι μάλλον πρέπει να παραιτηθεί για να σωθούν Ελλάδα και ελληνική οικονομία και… Έλληνες!»
Σε παράλληλη τροχιά τηλεοπτικό κανάλι και εφημερίδα που φορούν τα γνωστά πολύχρωμα γυαλιά ήλιου εμμένουν στο τροπάριο «κάτω το μνημόνιο, κάτω η καταπίεση των τραπεζιτών» έχοντας (ήμαρτον Κύριε) τόσο εύκολα ΛΗΣΜΟΝΗΣΕΙ ότι το… ΨΗΦΙΣΑΝ με δύο χέρια σε ανάταση!!
Η κλασική αριστερά, πιστή στην παράδοσή της εμμένει στα πρωτοσέλιδά της ότι για όλα γταίνει το ΚΕΦΑΛΑΙΟ και η απληστία του ΚΕΡΔΟΥΣ (και μεταξύ μας, ήδη αυξάνονται οι αριθμοί των Ελλήνων που αρχίζουν να βρίσκουν το συγκεκριμένο σενάριο και πιστευτό και υπαρκτό!)
Η ύπαρξη πολιτικών Κομμάτων είναι απαραίτητο στοιχείο της δημοκρατίας, αλλά μέσα από τον ΔΙΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟ που βιώνουμε από το 1974 οι σχέσεις Κράτους και πολίτη οι οποίες στην πατρίδα μας ήταν ανέκαθεν δυσλειτουργικές, ίσως θα πρέπει εκτιμηθούν, τελικά, και σαν εντυπωσιακά...ψυχοπαθολογικές. Η ψυχοπαθολογική συμπτωματολογία αυτής της σχέσης [που τα βαθύτερα αίτιά της μόνιμα και σφαλερά ανάγονταν για κάποιες δεκαετίες στην Τουρκοκρατία, στη συνέχεια σε ξένους...δακτύλους- δυτικής ή ανατολικής προέλευσης-, και τελευταία στο DNA μας] συνίσταται στην κραυγαλέα αντίφαση της συμπεριφοράς του πολίτη απέναντι στον ασφυκτικό έλεγχο του Δικομματισμού.
Έτσι, ενώ οι Έλληνες θεωρούμε και κατηγορούμε το σύγχρονο ελληνικό Κράτος ως ανάλγητα «καταπιεστικό, φορομπηχτικό, υδροκέφαλο και ανάλγητο αφεντικό» (ιδιαίτερα τώρα μετά τα….πρωτόγνωρα στη σκληρότητά τους μέτρα των Παπακωνσταντίνου και τρόικας που κάνουν τα μέτρα του Αλογοσκούφη – τον ξεχάσαμε κιόλας - να φαίνονται πράξεις παιδιού του…Κατηχητικού) ταυτόχρονα κοινωνικοποιούμε τις νεότερες γενιές να προσβλέπουν σε αυτό το δυσλειτουργικό κράτος σαν "τον καλό πατέρα, τον πιο σίγουρο εργοδότη, σαν μία παροιμιακή αγελάδα που περιμένει την κατάληψη της Κρατικής εξουσίας από το δικό τους Κόμμα για να αρμεχτεί από τα...δικά τους παιδιά!"
Με άλλα λόγια, γενιά μετά από γενιά, οι νέο-Έλληνες αναπτύσσουμε τη σχιζοτυπική συμπεριφορά, σαδομαζοχιστικών τάσεων, όπου περιμένουμε να ευνοηθούμε από το Κράτος που όχι μόνο αντιμετωπίζουμε με καχυποψία αλλά και με εμφανή συμπτώματα παράνοιας άσχετα με το που ανήκουμε... κομματικά!
Τώρα πια το πρόβλημα το δικομματισμού διογκώθηκε επικίνδυνα καθώς τα περιθώρια ικανοποίησης απαιτήσεων των στελεχών ΔΕΝ υπάρχουν και, επιπρόσθετα, πλησιάζουν οι ΚΡΙΣΙΜΕΣ εκλογές του Νοέμβρη για Δημάρχους και Περιφερειάρχες…
Αρχίζω να πιστεύω ότι σε αυτή τη συλλογιστική εμπίπτει και η έντονα και συστηματικά, πλέον, καλλιεργούμενη προσπάθεια από ραδιοτηλεοπτικούς και «έντυπους» διαμορφωτές της κοινής γνώμης να πείσουν τον Έλληνα, την Ελληνίδα και τα παιδιά μας ότι η ΜΟΝΗ ΣΩΣΤΗ ΤΙΜΩΡΙΑ στον Δικομματισμό στις εκλογές για τοπική αυτοδιοίκηση Α και Β βαθμού είναι η… ΑΠΟΧΗ(;), το… ΑΚΥΡΟ(;) και το… ΛΕΥΚΟ(;)…
Για αυτή την πονηρή και ανήθικη ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ που σερβίρουν θα γράψω αναλυτικά σε επόμενη blog-άποψή μου…
.png)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου